Części z "Anglików": nie wszystko pasuje


Najwygodniej i najbezpieczniej jest kupować nowe oryginalne części zamienne w autoryzowanych serwisach. Niestety, koncerny motoryzacyjne tak wywindowały ich ceny, że jakakolwiek poważniejsza naprawa kilkuletniego auta przy użyciu oryginałów staje się nieopłacalna. Z kolei tanie zamienniki nie zawsze pasują lub są gorszej jakości. Stąd olbrzymia popularność części z odzysku. Co prawda, ryzyko większe, ale oszczędność – znaczna.

Rynek kwitnie, o czym świadczy to, że przez internet lub na giełdach kupić można niemal każdą część do najróżniejszych modeli aut, które jeżdżą po naszych drogach. Coraz więcej podzespołów jest wymontowywanych z popularnie zwanych „anglików”, czyli aut sprowadzanych w całości z Wysp Brytyjskich. Ich zaletą jest niska cena zakupu. Jednak – jak to zwykle bywa – są też i wady. Niektóre części po prostu nie pasują, choć na pierwszy rzut oka wyglądają tak samo. Pokazujemy, przy których trzeba uważać.


Tych części zwykle nie da się przełożyć z „anglika”

Reflektory i lampy - Reflektory przystosowane są do ruchu lewostronnego. Auto z takimi lampami będzie oślepiać innych kierowców i nie przejdzie badania technicznego. To, na jaki rynek przeznaczono konkretną lampę, można poznać po oznaczeniu na reflektorze.

Trzeba zwrócić uwagę na znak w postaci strzałki na szkle lub kloszu. Jeśli strzałki nie ma lub jest ona skierowana w lewo, to reflektor przeznaczono na rynek z ruchem prawostronnym. Strzałka skierowana w prawo świadczy o tym, że mamy do czynienia z „anglikiem”. Jeśli ma ona dwa groty skierowane w przeciwne do siebie strony, to znaczy, że reflektor można przystosować do ruchu zarówno lewostronnego, jak i prawostronnego. Podobny problem występuje w lampach tylnych
– choć na pierwszy rzut oka są identyczne, mają często odwrotnie umieszczone światła cofania i przeciwmgielne.

Przekładnia kierownicza - Przekładnia w wersji angielskiej jest lustrzanym odbiciem części zamontowanej w autach z kierownicą po lewej stronie. Elementy nie są zamienne, nie można ich też przerobić.

Wiązki elektryczne - Choć fragmenty wiązek elektrycznych mogą być takie same, to wiązka główna zwykle różni się dość znacznie. Przeróbka jest pracochłonna, ale zawsze można wykorzystać części instalacji.

Mechanizm wycieraczek - Zarówno ramiona, jak i sam mechanizm wycieraczek działają w większości aut z Wysp odwrotnie niż w modelach sprzedawanych na kontynencie, często pasuje jednak sam silniczek wycieraczek. Wyjątek stanowią wycieraczki przeciwbieżne, które niezależnie od wersji działają tak samo.

Lusterka zewnętrzne - Tu często zdarzają się oszustwa. Na pierwszy rzut oka obudowa wraz z lustrem są identyczne, jednak tak naprawdę inna jest geometria szkła. Takiego lustra nie da się tak ustawić, żeby uzyskać dobrą widoczność do tyłu.

Układ wentylacyjny - W większości „anglików” układ ogrzewania jest lustrzanym odbiciem montowanego w modelach przeznaczonych na rynek kontynentalny. Niektóre części mogą pasować, ale większości nie da się zamontować. To samo dotyczy części układu klimatyzacji.

Panel klimatyzacji - Sterowanie klimatyzacją automatyczną można zamontować w wersji kontynentalnej, jednak jej obsługa będzie niewygodna z racji odwrotnie umieszczonych pokręteł.

Panel radia - Podobna sytuacja jak w przypadku panelu klimatyzacji – włącznik i regulacja głośności mogą się znajdować po stronie pasażera.

Zegary - Prędkościomierz w modelach produkowanych na rynek brytyjski wyskalowany jest w milach lub w milach i kilometrach jednocześnie.

Tapicerka drzwi - Przednie boczki drzwi z elektrycznym sterowaniem szyb są różnie wyprofilowane po stronach kierowcy i pasażera. Oczywiście, takie części da się zamontować w autach przeznaczonych na polski rynek, ale oznacza to, że sterowanie wszystkimi szybami będzie znajdować się po stronie pasażera, a nie kierowcy – po pierwsze, jest to niepraktyczne, a po drugie, stwarza wrażenie, że mamy do czynienia z kiepsko przerobionym „anglikiem”.

Schowek przed pasażerem - Zamek w schowku często jest umieszczany niesymetrycznie – w takich przypadkach nie będzie pasował do mocowania w desce rozdzielczej. Podobna sytuacja dotyczy drzwiczek, profilowanych zgodnie z krzywizną kokpitu.

Fotele przednie - Technicznie przekładka zazwyczaj jest możliwa, trzeba jednak pamiętać, że fotel kierowcy zwykle ma większy zakres regulacji. Przy odsprzedaży samochodu z „angielskimi” fotelami mogą pojawić się zarzuty, że auto jest po przekładce, a taki pojazd bardzo trudno sprzedać.

Tunel środkowy - Podstawowym problemem w większości modeli aut sprowadzanych z Anglii jest odwrotne umieszczenie dźwigni hamulca ręcznego oraz przełączników.


Części, które zazwyczaj pasują

Blachy - Modele sprzedawane na rynku brytyjskim i w krajach tzw. Europy kontynentalnej zwykle nie różnią się od siebie wyglądem. Jeśli zatem przetłoczenia blach są takie same, oznacza to, że elementy, takie jak: błotniki, maski, pokrywy bagażnika czy drzwi, z aut angielskich można dopasować do pojazdów z naszego rynku. Mogą być jednak małe wyjątki w przypadku detali, np. maskownicy wlotu powietrza, i elementów ozdobnych – przykładem jest Vauxhall i Opel.

Elementy zawieszenia - Tak naprawdę zakup większości używanych podzespołów zawieszenia jest loterią, trudno bowiem sprawdzić faktyczny stan ich zużycia. Jeśli jednak ktoś zdecyduje się na taki wybór, z powodzeniem może szukać wśród części odzyskanych z aut sprowadzonych z Wysp Brytyjskich – budowa zawieszenia jest taka sama jak w modelach z kierownicą po lewej stronie.

Obręcze kół - Choć kraje anglosaskie stosują inny system metryczny, to w przypadku rozstawu śrub montowanych w obręczach kół nie różnią się od innych państw europejskich.

Szyby - Także bez obaw można kupować szyby samochodowe. Również sam mechanizm podnoszenia i opuszczania jest taki sam w obydwu wersjach, inne za to są sterowniki szyb.

Silnik - W większości europejskich modeli jednostki napędowe są takie same zarówno w wersjach z kierownicą po lewej, jak i prawej stronie, dlatego mają identycznie rozmieszczone punkty mocowania w komorze. Przekładka samego silnika nie stanowi więc problemu. Do niektórych modeli mogą nie pasować elementy osprzętu czy np. kolektor dolotowy oraz obudowa filtra powietrza.

Chłodnica - Typ mocowania i kształt chłodnicy zwykle są takie same zarówno w modelach przeznaczonych na rynek brytyjski, jak i resztę Europy.

Skrzynia biegów - Przekładnie montuje się w tym samym miejscu, a układ zmiany biegów jest taki sam bez względu na to, po której stronie deski umieszczono kierownicę.

Zderzaki - Zarówno przedni, jak i tylny zderzak da się zwykle zaadaptować z wersji brytyjskiej. Różnice mogą dotyczyć np. zaślepki na hak, która niekiedy znajduje się po przeciwnej stronie niż w modelach wyprodukowanych na rynki z ruchem prawostronnym.

Tylna kanapa - Przednie fotele warto przekładać tylko w przypadku wersji, gdzie obydwa pełnią takie same funkcje – w innym wypadku fotel pasażera będzie bardziej funkcjonalny niż kierowcy. Często w przypadku fotela pasażera brakuje opcji regulacji wysokości siedziska, co po przełożeniu go na miejsce kierowcy utrudnia znalezienie optymalnej pozycji za kierownicą. Problemów tego typu nie ma już w przypadku tylnej kanapy, gdyż jest ona symetryczna.

Koło kierownicy - Koło kierownicy w większości przypadków jest takie samo w obu wersjach aut i nie ma znaczenia to, czy wyposażono je w sterowanie radiem i komputerem pokładowym.

Rozrusznik i alternator - Najczęściej nie ma różnic w tego typu osprzęcie silnika, jednak przed zakupem warto porównać, czy uchwyty mocujące umieszczono w tych samych miejscach.

Układ wtryskowy - To kolejny element, który bez problemu można zaadaptować do wersji kontynentalnej. Uwaga! Faktyczny stan techniczny wtryskiwaczy można sprawdzić tylko w warsztatach wyspecjalizowanych w naprawach tych podzespołów.

Sterowniki silnika - Sterowniki z „anglików” są zwykle identyczne z tymi, jakie montuje się w innych wersjach – niekiedy trzeba je tylko odpowiednio przeprogramować.


- źródło: Auto Świat